Thursday, June 21, 2012

සහස්‍රෙය් මවක දුටිමි!


176!

හෙට්ටියාවත්ත _ කරගම්පිටිය!

සිකුරාදා හවසක - වෙලාව 5.30!

අතොරක් නොමැති සෙනග!

එල්ලිලා හතර අත!



බෑගයක් උරයක.

අසුනක් නොමැත සරණට.

පැමින ඇත මැදි වියට.

අහම්බෙන් රැදුනා මනෙත.



පසෙකින් පුත් රුවන

නිම කරන් හවස කනිසම

දෑතින්ම අල්ලාන

මා ඉදිරි පස අසුන



කාටත් නොතේරුන

අයුරින් රැගෙන පොත

අකුරු නිම කල අයුරු පුත් සද

විමසු හැටි මා නෙතු පැහැරගෙන



හුස්ම ගන්ටත් නොමැති ඉඩකඩ

අතර හිටගෙන රැගෙන යුතු කම

දොරෙ හරිමින් මවක සෙනෙහස

සෙමෙන් විමසුව දැනුම් වගතුග



නෙතු කෙවෙනි අග රැදුන මේ වග

කලයේ මව් වරැන් පුදකොට

මෙලෙස කොටනෙමි වදන් කැටි කොට

කාලයට හසුනොවූ මව්ගුණ!

Wednesday, June 13, 2012


කවි පද මග හැරුනු
මා මටම හමු නොවුනු
කලක් ගොස් නිමා වුනු
කයිය නුබ අත හැරුනු

සමාජය පිලි ගත්තු
ජීවිතේ උර ගාපු
රුපියලට යටත් වුනු
ජීවිතේ උගස් වුනු

සෙන්චරිය පෙනි පෙනී
යලිත් නුබ මතක් වුනු
නිසා යලි පන නැගුනු
වදන් පොද වැක්කෙරුනු

කයිය මා නිම කෙරුනු
ලගදීම වෙනස් වුනු
තාලෙකින් එළි බසිනු
ඇති මිතුර බලන් ඉමු