දයාබර සක්ර්බර්ග්,
වේදනාවෙන් ලියමි
දිව්රා කියන්ණෙමි
නිකමටවත් මුණනොගැසේවා යි පතමි
කිමද මා කේන්තියෙන්මි.
ඈ හා ඡායාරූ ගත්තේ සොදුරු හැගුමිනි
ඈ නේක හැඩ ගන්වා සොදුරුව වින්දෙමි
ඈ හා සැහැල්ලුවෙන් දුව පැන්නෙමි
මතකය සමරනු වස් දුරකථනයේ
රූ ගත්තෙමි.
අසරණ මා වැඩට හිරවුනි
අසනීපෙනි
ගත් මතක නුබේ මූහුණුපොතේ දමනු
දිනෙන් දින පසුවුනි.
අනේ මා හිතාමතා නොකලෙමි
ඈ මා හා අමනාප වී ගොසිනි.
අනේ අපි දුවපැන්න අපූරුව
ඈ හැඩ ගැන්වූ අපූරුව
මේ සෙදුරු මතකය
නුඹේ බුකියට පැරදුනි.
මා දරුණු කේන්තියෙන්මි
ඇයට බනිනු අකමැත්තෙමි
මිනිසාගේ හැගුම් නුඹේ බුකියට පැරදුනි.
නැවතත් අවධාරණයෙන් කියමි
නිකමටවත් මුන නොගැසෙන්නැයි ඉල්ලමි
නුඹව දුටු තැන ගුටි කෙලින්නෙමි
මා පැරදුණු බුකියේ නුඹට ලියා තබමි.
මිනිසාගේ හැගීම් නැවත ඉල්ලමි
තවත් උන් වෙනුවෙන්
වසා දමන්නැයි ඉල්ලමි.
අවසනට ලියමි
උඹට බුදුසරණයි පතමි
මෙයින් මා නවතිමි
නැවතත් නොලියමි.
මෙයට හිතවත් හූනා..........
image from:
https://www.google.lk/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwi_nN3Hgt_MAhXMr48KHe1oB14QjRwIBw&url=http%3A%2F%2Fwww.mirror.co.uk%2Ftech%2Fyou-clever-or-smarmy-enough-7425767&bvm=bv.122129774,d.c2I&psig=AFQjCNED-XKmTGCWl8D3ms4HGjDLuzLmPA&ust=1463502611474699
ලස්සණයි.
ReplyDelete