පාපොච්චාරණය!

ඒ දවස් වල,

  පුංචි කඩියෙක් මං!

ඉක්මනට ඉක්මනට යන,

 කූඹි ගුලක් මැද්දෙන්.

  කව්රැත් නොතකන,

  පැක් වෙච්ච පාරක,

   1.30 ට.

ඕං යනකොට මං,

 ඒ වෙනකොට සුදු කලිසම!

 තවත් එකෙක් එක්ක කට කැඩිච්ච..

පෑන හිරවුනා... මම ගොළුවෙලා..

 යං යං ඇදගෙන ආයෙත්,

  ෆැන්ටසියට !!

කෙල්ලො දෙන්නෙක් !

   ඕන තරං දැකපු තාලෙ !

     ඉස්සරහින් !

සමා වෙන්න !

 විනාඩි ගානක්,

  හොද වචන හෙව්ව !

    ලියන්න මං ,

 වෙනුවට කියන්න, කෙල්ලො දෙන්නෙක් !!!

කොන්ඩ කරල් දෙකක් මම දැක්කෙ..!

 තරහෙන් නමුත් බයෙන් !

   හැරිල බැළුවෙ පුංචි හිනාවකින් !

     හෙනයක් කෙටුව වගේ මගෙ ඉහ මැද්දෑවට !

මම දන්නෑ ඇයි මම ගොළුවුනේ කියල..

 මම ගියාද ?

  ගෙදර ආවද ?

     මාව ඇදගෙන ගියාද ඌ?

      ඈව මා පැත්තට හරවාපු,

  කියල කට කැඩිච්ච කතාවක්..!

ආයෙත් දැක්ක මම දම්සොවෙ ඇතුලෙදි !

  හෙව්ව මම කාටත් හොරෙන්,

     ඒකි ගැන!

මේං මම හාරනව තඩි මිනී වලක්!

 වල දාපු මිනියක්!

  මම මරල දැම්ම කාලෙකට කලින්!

මතකය උගේ නම!

  දැක්ක දවසෙම,

  ඒකි !

  තවකෙක් එක්ක,

   මගෙ ඉස්සරයට!

දැකලත් දවස් දෙක තුනයි,

 අදටත් මම මිනී මරැවෙක්...!

story is linked